فهرست مطالب
ایزو یا ISO در عکاسی
اگر مشغول یادگیری عکاسی از مقالات و اینترنت و یا دفترچه راهنمای دوربین خود هستید، حتما با مفهوم iso روبرو شده اید. اما ایزو یا ISO در عکاسی به چه معناست؟ ایزو در عکاسی چه کاری را انجام می دهد.
برای کارآموزان عکاسی سوالات متداولی از iso پیش می آید:
ایزو یا ISO در عکاسی چیست و چه کاربردی دارد؟
چه زمانی ایزوی دوربین را تغییر بدهیم؟
نحوه ی استفاده از ایزو چیست؟
در این مقاله ی آموزشی ساده به برخی سولات پاسخ خواهیم داد.
ISO : کاربرد اصلی ایزو یا ISO در عکاسی نشانگر حساسیت یک فیلم یا عکس به نور است.
ایزو معمولا در درجه های متفاوتی مثل ۱۰۰ ،۲۰۰ ، ۴۰۰، ۸۰۰ و غیره وجود دارد
که هرچه پایینتر باشد حساست به نور در آن کمتر خواهد شد.
در دوربین های نسل جدید هرچه قدر iso کمتر باشد دانه های
ریز در تصویر که به نور بستگی دارد کمتر نمایش داده می شود.
اما برای تنظیم اصلی یک دوربین سه المان تاثیرگذار وجود دارد نرخ ایزو، تنظیم درجه دیافراگم و سرعت شاتر.
Iso با توجه به درجه هایی که در بالا گفته شد متغیر است.
Iso وظیفه ی حساسیت به نور را انجام می دهد. در اصلاح برخی عکاسان حساست به نور همان نویز در عکاسی می باشد.
عکس ها و فیلم هایی که با دوربین خود می گیرید با تنظیم درجه iso متفاوت خواهد بود
فیلم شما با ایزو بالا دارای دانه های ریزی در متن فیلم است و با iso پایین تر دارای تمیزی و صافی خاصی می باشد.
تنظیم iso مسقیما برروی حسگر دوربین عمل می کند وهرچه بالاتر باشد حسگر دقیق تر و اصطلاحا نکته بین تر عکاسی می کند.
شرکت های تولیدی دوربین های دیجیتال معمولی این حس گر ها را به حداقل می رسانند
تا عکاس که به صورت آماتورعکاسی می کند کار سختی نداشته باشد.
در برخی دوربین ها درجه یiso حتی تا ۲۵ نیز قابل تنظیم می باشد.
در مجموع همه چیز به شما و سوژه ی عکاسی شما بستگی دارد
مثلا برای عکاسی صنعتی بهتر است از ایزو بالاتری استفاده شود نسبت به عکاسی پرتره .
در مقالات بعدی کرج تیزر با نحوه ی استفاده دقیق از iso آشنا خواهیم شد.