قانون یک سوم چیست؟

یکی از رایج‌ترین روش‌ها برای ترکیب‌بندی عکس، استفاده از “قانون یک سوم” است. اگرچه این قانون ترکیبی اغلب توسط عکاسان مورد استفاده قرار می‌گیرد، اما همه دقیقا می‌دانند که آن چیست و چه زمانی کار می‌کند.
این مقاله قانون یک سوم را معرفی می‌کند . به خاطر داشته باشید که این قانون یک پیشنهاد برای مبتدیان و کسانی است که با درست کردن تصاویر خود دست و پنجه نرم می‌کنند، و این تنها راه برای گرفتن تصاویر خوب برای آن ها است. البته ممکن است که برخی از عکاسان از این روش برای عکاسی صنعتی نیز استفاده نمایند.

قانون یک سوم

قانون یک سوم نوعی از ترکیب‌بندی خارج از مرکز است که در آن عناصر مهم یک عکس در طول یک شبکه ۳ * ۳ قرار داده می‌شوند، که به همان اندازه تصویر را به نه بخش تقسیم می‌کند. برای بسیاری از عکاسان، این نوع ترکیب‌بندی یک راه اصلی برای دادن ساختار به عکس‌ها و جذاب‌تر کردن آن‌ها است. عکاس با قانون یک سوم، چهار خط را در میان عکس‌های خود تصور می‌کنند که چهار نقطه متقاطع را نیز ایجاد می‌کند. نگاهی به تصویر زیر بیاندازید:

مولفه‌های مهم درون یک چارچوب باید در نقاط تقاطع این خطوط، همانطور که در نمودار بالا نشان‌داده شده‌است، قرار داده شوند. یا هنگام عکاسی از سوژه‌ها مانند یک درخت یا افق، که متشکل از خطوط مستقیم است، قانون یک سوم پیشنهاد می‌دهد که آن‌ها را در امتداد یکی از چهار خط قرار دهید.

شما می‌توانید قانون یک سوم را به هر ژانر عکاسی اعمال کنید. برای مثال در برخی از عکس های پرتره ، چشم‌های سوژه در حدود دو سوم عکس قرار می گیرند، و بینی او با قانون یک سوم نیز همسو می شود.

 

زمان استفاده از قانون یک سوم

چه زمانی باید از قانون یک سوم استفاده کنید؟ ارزش اولیه این قانون این است که به خودتان یادآوری کنید که ترکیبات خارج از مرکز می‌توانند به خوبی کار کنند و موفق باشند. بیشتر اوقات، عکاسان مبتدی به طور پیش‌فرض سوژه‌های خود را در مرکز قرار می‌دهند و ترکیب‌بندی‌های مرکزی را تشکیل می‌دهند.
اگرچه ترکیب اصلی می‌تواند یک روش بسیار قوی برای ترکیب‌بندی عکس باشد اما استفاده از آن برای هر عکس می‌تواند خسته‌کننده باشد. اگر متوجه شدید که این کار را انجام می‌دهید، می‌توانید با استفاده از قانون یک سوم، علاقه و تنوع بیشتری به آن اضافه کنید.

برای استفاده از قانون یک سوم، با تصور یک شبکه ۳ * ۳ شروع کنید (و یا از آن استفاده کنید)و سوژه‌های خود را در امتداد این خطوط و نقاط تقاطع قرار دهید. زمانی که نتیجه را ارزیابی می‌کنید، ممکن است متوجه شوید که آن را بیشتر از سوژه خود در مرکز دوست دارید.